Sanat Tarihi, Politika, İbn Rüşd, Hegel

"Yemiyon mu ben yerim seninkini de." hayatımı karartan cümleydi bu cümle, sikti iflahımı, koydu amıma...

Zamanı hatırlamıyorum dostuum, tek hatırladığım aç olduğumdu, lanet olsun dostum açtım işte, kahrolası midem beynimi dinlemiyordu, bir beyaz gibi ağzımı kapatıp yemek yiyor ve işaret parmağımla dışarı fışkıranları silip dilime sürüyordum.Açtım lanet olası açtım işte! ay em friikk men andırstend? ay em fakinkk friik!

Oturup birşeyler yiyordum ve birisi yemeğini yarım bırakınca o cümleyi yapıştırdım dudağımdaki yağı işaret parmağımla silerken, "yemiyon mu ben yerim seninkini de." ve "ye" cevabıyla, tabaktakileri alıp benimkilere boşalttım ve daha sonra yanımdaki arkadaşımdan gelen, "Vodvil sen de hayvan gibi yiyon haa, ne bulursan yiyon amına koyim, he eheee" esprisini "he ehe napim oğlum açım." diye yanıtladım, bana herşey normal gibi geliyordu, nolcaktı ki, yemek boşa gitmedi yedim, bir espri patladı filan...

Ama yooo, yoo dostlar yoo, beklediğim gibi olmadı, vay bana vahlar bana, yanıyorum ya habibi...O günden sonra ne zaman biri yemeğini yarım bıraksa gruptan biri çıkıp, normal şekilde -evet dostlar espri mahiyetinde değil, gayet normal şekilde.- şu cümleyi zikrediyordu "La Vodvil yesene Murat'ınkini boşa gitmesin."

İlk başlarda anlamadım, ya da tecahül arif yaptım a dostlar nereden bileyim.Yedim sürekli, kalmışları yedim, nolcak ki dedim yedim.Ama, ama...

"Ben birayı içmicem, al la Vodvil bi dikimlik kaldı zaten."
"Ver amına koyim, hüüüüpp."
"Amına koyim benimkini de iç bari."
"Ver orospu çocuğu ver, hüüüp."

Dostlar benim bir adım vardı, ben Vodvil'dim, bir garip adamdım, her türlü giderim vardı.Noldu şimdi noldu biliyor musunuz? Söylemesi zor ama, A..Art... Artıkçı olduk amına koyim.Herkesin kalmışını biz yiyoz, asidi kaçmış colayı ben içiyorum, sımsıcak biralar? Vodvil içer. Kalmış pizzalar? Atmayın Vodvil'e veririz.Orospu çocukları köpekmiyim lan ben!

Şimdi dicen ki "e yarram yeme o zaman!"...ne oldu böyle deyince, sen sanıyormusun ki yazıya başlarken ben bütün olasılıkları hesaplamadım.Sanıyor musun ki gücümüzü mutlak betimleme ve olağanüstü öykülememden alıyoruz.Bunlardan elbette alıyoruz ama biz gücümüzü bilimsel ve fizyolojilik, taktiksel psikolojik stratejimizden alıyoruz.Ayrıca liderimiz Devlet Bahçeliden de alıyoruz gücümüzü, ülkücü hareket engellenemez auuuuuuuuuu! ..Yani diyorum ki öyle yeme demeyle olmuyor!

Çünkü artık senin bir nevi özel yeteneğin, titrin oluyor bu artan yemekleri yemek.

Birisi sen o artığı yeyip bitirirken, "La Vodvil oğlum hayvan gibi yiyon haaa! ehe ehe." deyince belki ilkin ağrına gidiyor ama benim göğsüm kabarıyor ay dost...

Önceleri arada sırada espri yapan, bazen beyaz, yakaları lacivert gömleği giyince "ooo Vodvil gömlek fiyaka" iltifatından başka sevgi sözcüğü duymamış bir insan için fazladan bir özel yetenek kazanmak nedir bilemezsiniz tabi...

Evet artıkçıydım ama en azından artıkçıydım, sen nesin ordan sikim sikim gülüyon bana.
Amına koyim artıkçıyım ona bile üzülemiyorum.Kahrolsun Amerikan emperyalizmi, kahrolsun İsrail siyonizmi, siyaset hakkında tüm bildiklerimi de söyledim yazıyı bitiriyorum, esasen yazıyı abimin eskilerini giymeye bağlayacaktım ama romantik bir hava vermek istemedim.Yarram romantik diyoruz edebiyata karşı da boş değiliz yani, yukarıda tecahül arifte dedik, ironide yaptık Devlet reis dedik, Kapalı Uyuma! kime diyoruz burda.

*Başlıkla ne alaka diyen olursa götünü sikerim, açın okuyun bi Hegel sonra anlarsınız nerden uyduruyoruz bu başlığı diye.Entelektüeliz diyoruz kime diyoruz oğlum biz.